Διήγηση πραγματικής γκέι ιστορίας . Επιστολη απο γκει.  

Επιστολή απο τον Φρίξο

Καλες νεραιδες,
εχω διαβασει συχνα τις αποψεις σας και ομολογω εκτος απο το οτι εχετε τρελο χιουμορ, τα λετε εξω απο τα δοντια και αυτο το θεωρω πολυ σημαντικο οταν καποιος πρεπει να μας πει τη σκληρη αληθεια και να μας σπρωξει λιγο μπας και ξεκουνηθουμε και κανουμε κανα βημα μπροστα. Ακουστε λοιπον το προβλημα μου: Οπως ολοι/ολες ξερουμε, οι γκει ειναι παντου αναμεσα μας (σαν τιτλος ακροδεξιας προπαγανδας ακουστηκε...)

Ειμαι και εγω ενα απο αυτα τα αγορια που... του αρεσουν τα αλλα αγορια... Το προβλημα ειναι οτι επειδη οι 2 απο τους καλυτερους μου φιλους ειναι στρειτ (ξερουν για εμενα, αν και ηταν που θολο το τοπιο και με κατι γκομενες μεχρι περσι, τελοσπαντων, ξερουν οτι μου αρεσουν και... τα ξινα) και βγαινουμε συχνα πυκνα σε στρειτ μαγαζια μπαρακια, κλαμπ και τετοια... Με κατεβαζουν τωρα και Γλυφαδα που εχει πολυ ωραιο κοσμο! Μου εχει τυχει, λοιπον, πολλες φορες να ''πιασω'' υποπτα βλεμματα απο αλλους αντρες. Το θεμα ειναι οτι αν και δε μου φαινεται σε ντυσιμο, στυλ οτι το τριβω το πιπερι, οταν καποιος με ενδιαφερει (δλδ, με καυλωνει) παντα κοιταω με νοημα και αρκετες φορες εχει τραβηξει ολη νυχτα το παιχνιδι με τα βλεμματα...! Προσεχω ομως και δεν κοιταω με υφος ''dude! ειμαστε και οι δυο τοσο στρειτ και τοσο ωραιοι που αναγκαστικα πρεπει να σε κοιταξω'' αλλα κοιταω με νοημα, τυπου. ''ναι. το καταλαβα. κι εμενα''

Και οχι ρε νεραιδες δεν ειναι της φαντασιας μου! Μου εχει τυχει επι ενα διωρο να ανταλλαζω ματιες που αν ηταν γκομενα θα ειχαμε τουλαχιστον ανταλλαξει κινητα. Αποψε αποφασισα να στειλω γιατι ηταν το αποκορυφωμα με ενα απιστευτο μελαχρινο μουσατο τυπακι που απο το πρωτο πενταλεπτο καρφωθηκαμε και ανταλλαξαμε τουλαχιστον 10 τετοιες ματιες και στο ακυρο παιρνει την παρεα του και φευγει!

Καταλαβαινω οτι σε ενα στρειτ μαγαζι ειναι καπως περιεργο να καμακωσεις γκομενακι αρσενικο και ξερω οτι πολλοι απο αυτους ντρεπονται και μπορει η παρεα τους να μην το ξερει κτλ κτλ... ομως αφου το βλεπεις στα ματια του αλλου οτι θελει και το δειχνεις κι εσυ, σας ρωτω με απογνωση: τι να κανω... ;;; Μηπως οι ημιγκει που δεν εχουν ακομα δοκιμασει δεν ξερουν να παιζουν με τα ματια η δεν καταλαβαινουν; Αλλα παλι αν δεν ενδιαφερεσαι γιατι να κοιτας συνεχεια;

Και θα μου πειτε, ωραια βρε χαλβα, τιμα τα αρχιδια που κουβαλας, καταπιε το αντριλικι σου και αφου το γουσταρεις το μελαχρινο μουσατο γκομενι μιλησε του εσυ! Εγω θυμαμαι πριν 3 χρονια που ξεκινησα να ψαχνομαι (25 ειμαι τωρα) μερικες φορες θα ικετευα να ερθει καποιος που μου αρεσε να μου μιλησει, να με βγαλει απο τη δυσκολη θεση, να κανει την αρχη.

Αν ομως ειναι κανενας κομπλεξικος του στυλ ''Πως διανοηθηκες οτι μπορει εγω να ειμαι γκει;'' Τι του λες; Και ποια ειναι η καλυτερη ατακα να πεις σε καποιον οταν δεν εισαι σιγουρος; Μηπως να χαμογελασεις λιγο, να κλεισεις κάνα ματι; (παλιο κολπο, αλλα αν ξερεις να το κανεις, το βρισκω τρομερα καβλωτικο)... Και δεν ειναι κριμα να παμε και οι δυο σπιτι αγαμητοι επειδη απλως ντραπηκαμε και οι δυο ενω μπορουσα να ειμαι σπιτι σου και να γραψουμε μαζι το διτομο ελληνικο λεξικο ορολογιας του αντρικου ερωτα; Πειτε μου τι να κανω, βοηθηστε με!!!!!

Φιλικα,
Φριξος

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΦΡΙΞΟ

Αγαπητέ Φρίξε,
Πριν αρχιζεις να φρίττεις για τους ημιγκέι στρέιτ που πηγαίνουν στα στρέιτ μπαρ και κρυφοκοιτάζουν τους γκέι, κούλαρε και σκέψου κάτι πολύ απλό. Όπως εσύ (γκέι) πηγαίνεις σε στρέιτ μπαρ με τους στρέιτ φίλους σου, έτσι μπορεί και αυτός που σε κοιτάζει να είναι άλλος ένας γκέι που πήγε σε στρέιτ μπαρ. Τόσο περίεργο σου φαίνεται; Εμένα όχι.
Από την άλλη, ναι, μπορεί να είναι στρείτ (ή ημιστρέιτ) που ψάχνεται ή καραγκέι που κρύβεται αλλά η χαρά δεν τον αφήνει.

Δεν μπορώ να σου δώσω οδηγίες πλεύσεως γιατί το κάθε περιστατικό είναι διαφορετικό και οι συνθήκες δεν είναι ούτε οι ίδιες, ούτε οι ιδανικές. Πάντως αν είσαι σε παρέα που ξέρει για σένα και δεν φοβάσαι μήπως «αποκαλυφτείς», τι σε εμποδίζει να χοντρύνεις το παιγνίδι με τον τύπο που σε κυαλάρει; Να του χαμογελάσεις, να του πιάσεις κουβέντα («πολύ ζέστη σήμερα»), ή να πεις μια μπούρδα («πολύ μπόμπα τα ποτά») ή δεν ξέρω τι άλλο. Μπορείς μέχρι να γράψεις το κινητό σου σε ένα χαρτάκι και να του το δώσεις στα ίσια ή στα κρυφά: «αμα θέλεις χρησιμοποιήσέ το». Ούτε τι είσαι, ούτε τι είμαστε, ούτε «πως τολμάς», ούτε τίποτε.
Πάντως η πιο θλιβερή έκβαση είναι να φύγεις άπρακτος μετά από τόσο κοίταγμα.
Φιλικά